Sahîh-i Buhârî

Ümmetin çoğunluk bilginlerince Kur’ân-ı Kerîm’den sonra müslümanların elindeki kitapların en güveniliri ve üstünü olarak kabul edilen Sahih-i  Buhârî, yalnız sahih hadisleri toplayan ilk eserdir. Dârekutnî’ye göre ondan sonra ikinci sırada en güvenilir kabul edilen Müslim de Sahih’ini Buhârî’nin bu eserini esas alarak telif etmiştir.

Buhârî, hocası İshak b. Râhûye’nin yönlendirmesi ve gördüğü bir rüya ile toplamaya başladığı eserini onbinlerce hadisten seçerek on altı yılda hazırlamıştır. Buhârî çalışmasını tamamladıktan sonra onu döneminin hadis otoritelerine sunmuş ve onların beğenisini kazanmıştır.

Hadislerinin titizlikle seçilmesi, mükemmel bir tertibe sahip olması, muhtevasının zenginliği ona bu itibarı kazandırmıştır. Sahih-i Buhârî sevap kazanmak maksadıyla olduğu gibi maddî ve mânevî sıkıntı ve belâlardan kurtulmak ve her türlü murada nâil olmak arzusuyla da okunmuştur.

Sahih-i Buhârî üzerine: Tekrar eden hadislerin ihtisarı, hadislerinin çok yönlü olarak şerh edilmesi, metinlerde geçen müşkül kelimelerin anlaşılması, eserin tümünde geçen ravilerin biyografileri gibi çeşitli konularda çok sayıda eser  telif edilmiştir.

Meşhur şerhlerinden birisi olan ve Kastallânî tarafından kaleme alınmış İrşâdu’s-sâri isimli şerhini daha önce 19 cilt halinde yayımlamıştık. Burada ise şerh metnini tecrid etmekle yetinmeyip hadislerin Kütüb-i sitte’de geçen tahriç bilgilerini çalışmaya ilave ettik.